Zapraszamy do rozmowy o jednej z najwybitniejszych powieści dwudziestolecia międzywojennego – „Cudzoziemce” Marii Kuncewiczowej. W swojej „Historii literatury polskiej” Czesław Miłosz określił powieść jako „studium charakteru jednostki”. To jedno z możliwych odczytań tej prozy, ale nie jedyne. Dziś wiadomo, że mnogość interpretacji „Cudzoziemki” wciąż zachwyca i skłania do rozmowy.
Powieść początkowo ukazywała się w odcinkach na łamach „Kuriera Porannego”. Tytułową cudzoziemkę, Różę, poznajemy poprzez jej relację z innymi ludźmi. Tak kreślony psychologiczny portret zależności rodzinnych to pretekst do zastanowienia się dokąd prowadzi tłumiona złość, niemoc i nienawiść. Widzimy więc Różę w postawie nieustannej konfrontacji ze światem i własnymi trudnymi odczuciami.
„Cudzoziemka” została przetłumaczona na 16 języków, zdobyła uznanie krytyków w Polsce i za granicą. Jak odczytamy ją dzisiaj, w duchu świadomości feministycznej?