Wesele Figara to niezwykłe połączenie genialnej muzyki Mozarta i jednego z najlepszych librett, jakie kiedykolwiek wystawiono. Adaptując sztukę Beaumarchais’go, która wywołała skandal swoim rewolucyjnym spojrzeniem na społeczeństwo XVIII wieku, librecista Lorenzo Da Ponte skupił się mniej na oryginalnych odniesieniach tematycznych, a bardziej na ponadczasowych problemach osadzonych w tej komedii salonowej. Z kolei reżyser zdecydował się odłożyć na bok poważniejsze podteksty fabuły i akcję opery umiejscowił w Sewilli w latach 30. XX wieku, brawurowo podkreślając szalone elementy komiczne – przebrania, maskarady, niespodzianki, kompromisy i farsowe sytuacje.