W 1623 roku reformaci wznieśli w tym miejscu klasztor i kościół w formach barokowych pod wezwaniem św. Krzyża. W 1921 roku klasztor przejęli oo. redemptoryści. Wkrótce kościół został przez nich przebudowany i powiększony. Do zachodniej strony korpusu nawowego przylega czworoboczny budynek klasztorny z wewnętrznym wirydarzem. Z 22 na 23 sierpnia 1683 roku w klasztorze zatrzymał się Jan III Sobieski, spiesząc z odsieczą na Wiedeń.
Gospodarzami świątyni są redemptoryści. Od 2015 roku kościół jest sanktuarium maryjnym z wizerunkiem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, uznanym za cudowny.