Forum Poezji — Agnieszka Osiecka

„Są jeszcze brzegi, na których nie byłam, są jeszcze śniegi, których nie wyśniłam, są pocałunki na które czekam, listy z daleka, drogi pod wiatr.” (A. Osiecka)

„Małgośka”, „Okularnicy”, „Nie spoczniemy”, „W żółtych płomieniach liści” – te i wiele innych tekstów piosenek Agnieszki Osieckiej, na stałe wpisały się w historię polskiej muzyki rozrywkowej.

Twórczość Osieckiej nie ograniczała się jednak do tekstów piosenek. Czytelnicy dobrze znają i cenią jej wiersze: pełne melodii, rytmu i dźwięku. Pisała o miłości, uczuciu niespełnionym, ale i wymarzonym, wyidealizowanym. Z uwagą przyglądała się sobie. Mistrzowsko budowała nastroje – zarówno w wierszach, jak i w odczuciach czytającego.

Agnieszka Osiecka studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserię w łódzkiej PWSTiF. Współpracowała z wieloma dziennikami i czasopismami, pisząc reportaże i eseje.

Jako tekściarka zadebiutowała w 1955 r. piosenką „List z wakacji”. Wkrótce zaczęła współpracę z teatrem, radiem, estradą i telewizją, tworząc nie tylko poezję, lecz także sztuki, collage, musicale. Warto też nadmienić, że pisała nie tylko dla dorosłych, ale też dla najmłodszych odbiorców.

W latach 1954-72 związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków. W latach późniejszych współpracowała z „Kabaretem Olgi Lipińskiej”, „Kabaretem Pod Egidą”, „Piwnicą Pod Baranami” oraz studenckim teatrzykiem „Bim-Bom”.

Pod koniec życia związała się z sopockim Teatrem Atelier, tworząc songi do spektakli oraz opracowując teksty prozatorskie przeznaczone do adaptacji scenicznej.

Zmarła w Warszawie w wieku 61 lat.